Genemuiden door het putje in Apeldoorn, 5 – 2.
In Genemuiden was men al die puntendelingen, in de ongeslagen status, een beetje beu. Het werd geen puntendeling in Apeldoorn, maar ook de ongeslagen status ging eraan, en hoe. Genemuiden werd van elke glans ontdaan. De thuisclub etaleerde meer loopvermogen, meer snelheid, meer kracht en uiteindelijk veel meer wil om de wedstrijd naar zich toe te trekken. Bij CSV geen gebrei en weinig bedachtzaamheid. Gewoon, recht toe rechtaan voetbal vol passie. Met veel en vaak lopende mensen die Genemuiden, 90 minuten lang, geen enkele rust gunden. De thuisclub speelde Genemuiden kapot en plukte daar in het laatst half uur de vruchten van.
Aanvankelijk leek het er totaal niet op dat Genemuiden tegen zulk een zware zeperd aan zou lopen. De club begon goed, en binnen 2 minuten lag de bal ook al op de stip. Tjeerd Korf was, na een uitkapactie, binnen de beruchte lijnen aangetikt waardoor Rotman de kans vanaf elf meter kreeg. Blijkbaar was het, voor de anders koelbloedige elfmeterkiller, nog te vroeg voor de benodigde scherpte want hij schoot de bal hard naast. Genemuiden leed er vooreerst niet onder want men bleef de bovenliggende partij. Verder dan plaagstootjes kwam men, in dit overwicht, vooralsnog ook niet. Toch was daar, binnen het kwartier, de voorsprong. Martijn Jansen werd, niet iets buiten de zestien, aangespeeld. Zijn aanname leek ondermaats, maar Jansen hield toch controle over de bal en liet, met een droog schot, doelman Wiersma kansloos.
Bewust of onbewust, het gebeurde weer, Genemuiden liet zich inzakken en gaf meer ruimte en tijd aan CSV Apeldoorn. Daar waar de vorige tegenstanders die ruimte maar beperkt benutten, daar dook CSV er vol in. Toen werd meteen duidelijk dat Genemuiden, met de gekozen veldbezetting, daar (nooit) geen antwoord op kon vinden. Met name CSV-verdediger Holtman kreeg (en nam) op de rechterflank volop de ruimte om op te komen en gevaarlijk, diep ballen af te leveren. Niemand bij Genemuiden stopte de door het centrum komende mensen af waardoor er soms hectische taferelen leken te ontstaan voor het doel van Flier. Krijns gaf een waarschuwing af toen hij een diepe bal, van Holtman, nipt over tikte. Een paar minuten later mocht Holtman weer vrij opkomen, nu schoot hij zelf, Flier kreeg er nog net de vingertoppen tegen. Rust kwam er niet voor Genemuiden want, niet lang hierna was er een kans voor Steven van Es, hij kwam echter net te kort om doeltreffend te worden.
Nog slecht sporadisch kwam Genemuiden echt goed door. Er was wel veel balbezit, maar je haalt geen rendement uit b.v. Patrick Lip en Martijn Jansen als hun balbezit ruim op de eigen helft is. Het ging er steeds meer op lijken dat de niet lopers bij Genemuiden de meeste meters maakten. Daarmee ging er veel kracht en voetbalvermogen verloren. Toch kreeg Genemuiden nog enkele mogelijkheden om de daadkracht van CSV vroegtijdig te breken. Het lukte echter niet om de zeer kansrijke aanvallen om te zetten in doelpunten. Of de kracht, de richting of de juiste keuze ontbrak maar ook doelman Wiersma lag paraat met enkele goede reddingen.
Twee minuten voor rust ging het fout bij Genemuiden, de manier waarop de treffer ontstond had zich al enkele malen aangekondigd. Diepe bal van achteruit, Steven van Es duikt in de ruimte en tikt binnen. De gelijkmaker was in die fase al dik verdiend. Enkele minuten later, op slag van rust, kruipt Genemuiden door het oog van de naald als Richard van Schooten een vrije trap, met veel geweld op de paal kegelt. De bal snelt nipt voor het doel en de andere paal langs. Dit “recht toe, recht aan” schot illustreerde het spel van CSV, compromisloos.
Na de thee werd het alleen maar erger voor Genemuiden. Het 2e bedrijf was 5 minuten oud toen Van Schooten zich andermaal achter een vrij trap zette, vanaf ruim 20 meter, zelfde concept. Geen overdreven krul of gevoelige wreeftrap, nee gewoon weer recht vooruit, nu miste de bal het aluminium net, maar het doel niet, Flier was kansloos. Drie minuten later dacht Rotman, “dat kan ik ook”. Zo gedacht zo gedaan, minder recht toe recht aan, maar wel hard en met gevoel, sloeg de vrij trap naast Wiersma in het doel.
Wie hoopte dat de gelijkmaker Genemuiden zou sterken kwam bedrogen uit, CSV had bloed geroken en liet dus niet meer los. Van alle kanten stormde de Apeldoorner gevechtseenheid door de Genemuider linies. Er was geen houden meer aan, Genemuiden kreeg totaal geen vat meer op de krachtige en snelle loopacties van CSV-ers. De aanvallen zonder opsmuk werden de gasten te machtig.
Met nog een haf uur te gaan bracht Maarten Boeve, met een intikker, CSV weer aan de leiding. Sleurwerk en een goede eindpass van Van Schooten ging hieraan vooraf. De 20 minuten die toen volgden werden een kwelling voor Genemuiden. Sportclub werd overspoeld en was niet in staat om dijken op te werpen, het concept viel door de mand. Met doelpunten van Krijns en weer Van Es werd er een kroon op het spel van de thuisclub gezet. Na de 5-2 haalde CSV het gas er iets af en kon Genemuiden, voor wat het nog aard was, wat op adem komen.
Schrijnend, in Apeldoorn, was het verschil in loopvermogen en de wil (of macht) om dit in te zetten. Het kan gezichtsbedrog geweest zijn, maar het leek alsof de CSV-ers het dubbele aantal meters gemaakt hebben ten opzichte van Genemuiden en at ze de helft zo moe waren. Feit is wel dat ze de pijnpunten bij Genemuiden haarfijn hebben bloot gelegd, waarvan akte.
Scheidrechter(s): Dhr. M.A. de Bruijn, Ass. Dhr. M. Baloochi, Ass. Dhr. N. Timmers
Scoreverloop: 0-1 Martijn Jansen (13); 1-1 Steven van Es (43); 2-1 Richard van Schooten (50); 2-2 Erik Rotman (53); 3-2 Maarten Boeve (61); 4-2 Sander Krijns (74); 5-2 Steven van Es (81);
Klik hier voor de foto’s van Helmich Lubberts
Video : Sportclub TV (verwacht)