Dat de brandweer uitrukt bij branden en ongelukken, weet iedereen. Elke Genemuidenaar heeft de rode brandweerwagen wel eens voorbij zien stuiven. Maar wie zitten erin en waarom doen ze dat? Dat is veel minder bekend. Ploegleider Bert Weijs nodigde daarom onlangs Genemuiden Actueel en Breman.net uit meer over het brandweerwerk te weten te komen. Ook wisselden de sites en de brandweer ervaringen uit.
De brandweer van Genemuiden werkt, op Weijs na, met vrijwilligers. Dat klinkt alsof ze minder goed zijn opgeleid dan beroepskrachten. Een misverstand, bezweert de commandant. “Al onze mensen kunnen zo bij een beroepskorps aan de slag. Sterker nog: twee van onze jongens zijn elders beroeps geworden en zijn in Genemuiden nog vrijwilliger”, aldus Weijs.
En de opleiding tot brandweer is niet een opleiding die op een late vrijdagmiddag is afgerond, weten Ronald Schuurman, Claudius Leusink en Gerrit Lubberts. Twee jaar lang is het loodzwaar. “Als je partner niet achter dit werk staat, wordt het lastig. En als het je om het geld is te doen, kun je beter een andere hobby kiezen”, zegt Mirjam Eenkhoorn, momenteel het enige vrouwelijks korpslid. “Je moet twee jaar lang een avond in de week op cursus. Dat naast de trainingsavonden en de uitrukken. En die komen natuurlijk niet altijd gelegen. Afgelopen kerst stond ik te koken voor mijn schoonfamilie en toen ging dat ding weer…Dan moet je weg!”
En dan gaan ze ook weg. Wie een brandweerman in de kennissenkring heeft, weet wat er gebeurt als de pieper gaat. Zeker bij de brandweermensen in Genemuiden. “Wij hebben een gemiddelde opkomsttijd van 3,5 minuut. Daarmee behoren wij landelijk tot de toppers. Deels komt dat omdat onze kazerne heel centraal ligt, maar de motivatie van onze mensen heeft daar ook mee te maken”, zegt Weijs.
Dat heeft weer alles te maken met passie voor het vak, vindt Eenkhoorn. “En je wilt graag mensen helpen. Dat vind ik het mooie: mensen zijn altijd blij dat je komt, omdat je hulp biedt. Terwijl het kwaad als is geschied als wij uitrukken. Soms lijkt het alsof je niets kunt doen. Wij komen wel eens aan bij een brand dat ik denk: ‘Dat hele blok woningen gaat eraan’. Als je dan toch schade kunt beperken, geeft dat een heel goed gevoel.”
De aanpak van de brandweer is in de loop der jaren veranderd. Vroeger gingen de lieden vaker naar binnen. “Ook op momenten dat je eigenlijk niks meer kon uitrichten. Dan breng je de eigen mensen nodeloos in gevaar. Dat doen we niet meer. Dan richten we ons op het beperken van schade. Als een gebouw afbrandt, dekt de verzekering de schade. Een mensenleven is dan echt meer waard”, vertelt Weijs.
Na een aantal branden in het begin van het jaar werd het rustig met uitrukken. Vermoedelijk klinkt de alarmbel met het kouder worden weer vaker. “Mensen onderhouden open haarden nog steeds slecht. Je moet hem altijd laten vegen. Ook op andere gebieden is de kennis vaak onvoldoende of mensen zien de waarde niet. Ik zou altijd een rookmelder plaatsen in de woning, het liefst op meerdere plekken. De keuken raad ik af. Daar gaat zo’n melder zo vaak af dat je niet meer alert bent als er echt iets aan de hand is. Mensen denken dat ze wel wakker worden van brand of van koolmonoxide. Nou, vergeet het maar. Je slaapt er doorheen met alle gevolgen van dien. Daarom pleit ik ook voor een C02-melder dichtbij de grond. Die kosten 15 euro. Wat is dat nou als je er een mensenleven mee redt?”
De 24 brandweermensen van korps Genemuiden vallen uiteindelijk onder Veiligheidsregio IJsselland. Die organisatie is sinds 1 januari 2014 verantwoordelijk voor de veiligheid in elf regionale gemeentes. Op de 35 posten werken 170 beroepskrachten en achthonderd vrijwilligers. “Wij doen aan brandbestrijding en hulpverlening bij ongevallen. Voorlichting en op voorhand wegnemen van gevaarlijke situaties zijn net zulke belangrijke taken. En als er wel gevaar is, lopen wij nooit weg. Wat dat betreft hebben we natuurlijk heel verantwoordelijk werk.”
De wervingscampagne van het afgelopen voorjaar heeft overal in de regio nieuwe vrijwilligers opgeleverd. Korps Genemuiden heeft echter nog een wens. “Onze mensen blijven altijd heel lang actief binnen het korps. Wel zouden we graag een aantal dames aan onze ploeg toevoegen. Die kijken anders tegen zaken aan en voor het groepsproces zijn ze belangrijk. De opleiding is zwaar, maar je krijgt er veel voor terug. Mensen helpen is het mooiste wat er is.”
Donderdagavond had het korps Genemuiden weer een oefenavond. Pieter Polman maakt daarvan een video, de foto’s van zijn van Breman.net.

Klik hier voor de foto’s van Tineke Buitink

Video : Pieter Polman Genemuiden Actueel