Harkemase Boys veel effectiever dan Sportclub.
Sportclub Genemuiden zal met gemengde gevoelens de terugreis uit Harkema hebben ondergaan. Sportclub kreeg les in efficiëntie. De plaatselijke Boys peurden uit 2½ kans en een afstandskogel, 3 doelpunten en een palenkraker. Sportclub creëerde, evenwel, meer dan een handvol mogelijkheden maar kreeg de, hatelijke, nul niet van het scorebord.
Het begin van Sportclub was furieus en hoopgevend. Met goed voetbal werd de heersende kampioen teruggewezen. Binnen een minuut werd Herman van Dijk stelling gebracht, zijn hakje verraste velen maar bleef gevolgloos. Een minuut later werd de Friese defensie opnieuw kapot gespeeld met Anne van de Kolk als eindstation. Oog in oog met doelman de Vries knalde hij de bal, net achter de paal, hoog in het zijnet. De volgende mogelijkheid was voor Arjan Kolk, met veel moeite keerde de doelman de bal, volgens enkelen stapte hij met bal en al over de lijn. Vele anderen zagen het anders, de waarheid? Wat wel waarheid werd, was een treffer van Harkema. Na 11 minuten counterden de Boys over de rechterflank, het was hun eerste keer dat ze voor het doel van Flier kwamen. Dennis Loer, de rechtervleugelverdediger, was verantwoordelijk voor het onrecht in het duel. Na een combinatie sneed hij de zestien in, zijn schot werd aanvankelijk gered door Flier, tegen de rebound van Loer was de doelman niet bestand. Sportclub was even van slag en leek weg te zinken in een moeras van machteloosheid. Genemuiden hervond zich echter redelijk snel en zette weer volle druk op de Friese defensie. De volgende kans was voor Riemens, zijn kopbal werd een prooi voor De Vries. Langzamerhand werd duidelijk dat Genemuiden tot aan de zestien zeer goed voetbalde maar dat de macht er niet was om het fysiek sterke verdedigingsblok te vellen. Genemuidenaren misten teveel scorend vermogen, de beide Jansen waren geblesseerd en Cornelia zat, met weken trainingsachterstand, op de bank. Aan dit gebrek is voor een groot deel de nederlaag te wijten. Een nederlaag die onafwendbaar leek (en werd) na de toevalstreffer van Schokker in de 45e minuut. Het toeval lag in het feit dat de bal per plots in de voeten van Schokker viel. De afwerking was subliem, met veel gevoel liet hij het leer achter Fier vallen. Het was overigens de tweede keer dat de Boys kort bij het doel van Flier kwamen, hoe effectief wil je het als trainer hebben. Het wedstrijdbeeld werd echter hiermee nog wel meer geweld aan gedaan.
Na de pauze ging Sportclub verder met waar men het duel mee begonnen was, hartstochtelijk aanvallen. De aanvallen met potentie werden wel meer sporadisch. Het loodzware veld (de schapen krijg je er met geen stok of hond op) begon zijn tol te heffen op de jonge Sportclub spelers. De fysieke batterij raakte allengs leeg. De controle over de bal werd minder en de actie verloren hun soepelheid. Harkemase Boys liet Genemuiden haar gang gaan en stelde er zelf bijzonder weinig tegenover. Zo nu en dan een speldenprik, maar gevaarlijk werden ook zij niet. Sportclub had echter wel geluk toen invaller Beck besloot de bal maar eens op de slof te nemen, van zo’n 35 meter spatte de bal op de paal uiteen. Na dit gelukje zette Sportclub, met de moed der wanhoop, nog één keer alles op alles. Plots leek ook de score aanstaande, Anne van de Kolk zette een goede loopactie in en de bal werd op maat achter de defensie gelegd. Van de Kolk ontdeed zich van de doelman en verplaatste de bal richting de verre hoek. Heel Sportclub veerde op, doch de bal caramboleerde, tergend langzaam, van polletje naar polletje maar ook langs de paal. Hoe groot moesten de kansen zijn om deze middag het net te vinden? Inmiddels was Cornelia ingebracht, maar ook hij kon geen potten breken, het gebrek aan ritme was duidelijk zichtbaar. Alleen zijn inbrengen deed Harkemase Boys nog meer de verdedigende stelling betrekken. Met nog een kwartier te gaan werd duidelijk dat de missie in Friesland een kansloze was geworden. Kun je dan wat afdingen op de onvermijdelijke nederlaag? Geenszins, als je niet scoort win je niet en mag je alleen maar hopen dat de tegenstander het ook niet doet. Bij Harkemase Boys loopt zoveel kwaliteit rond dat die hoop ijdel is. De nederlaag werd zelfs nog wranger toen Schokker een schier onmogelijke bal achter Flier joeg.
Toch eindig ik niet in mineur, voor het eerst sinds tijden stond er weer een Sportclub, dat voetbalde, kansen kreeg, het publiek vermaakte. Wanneer dit spel gecontinueerd kan worden en de scherpte voor de goal zijn intrede weer doet, dan kan het slot van de competitie toch nog voor Genemuider vermaak en blijdschap en verrassingen zorgen.
Klik hier voor de foto’s van Helmich Lubberts
