Brak een vleugje lente door in Lisse?
Sportclub wint van de FC met 2-3.
Sportclub bewees zichzelf een zeer goede dienst door de drie punten mee te nemen uit Lisse. Dat de drie punten tot stand kwamen zonder goed voetbal deed niemand pijn. Op de knollentuin in Lisse is goed voetbal namelijk niet mogelijk. Of de bal rolt niet (mee) of gaat zijn eigen weg, je gedachte overbrengen naar de bal was en is bijna ondoenlijk. Dit beziend moet het voor FC Lisse welhaast een feest zijn om “buiten de deur” te voetballen. Want ook al is men bij Lisse gewend aan deze omstandigheden, echt wennen doet het nooit. De afhandeling van het zeer grote aantal kansen, die de thuisclub kreeg, getuigden hier van.
In de eerste 20 minuten had FC Lisse Genemuiden al op een onoverbrugbare achterstand kunnen en moeten zetten. Indachtig aan de wetenschap dat in de Genemuider selectie niet één fitte centrale verdediger meer zit (Bremmer en van Lente haakten eerder in de week ook af), zette de thuisclub direct er vol de druk op. Het Genemuider gelegenheidscentrum wist even niet wat er allemaal op zich afkwam. Lisse gooide van meet af aan de bal voor de pot en ontdekte zo al snel de volledige verwarring In de Sportclub defensie. Die verwarring bracht wel onrust en kansen voor de thuisclub maar nimmer ontgoocheling bij de gasten. Die ontgoocheling ontstond er wel bij de thuisclub, kans op kans werd er verpruts, dan weer stuiterde bal vreemd weg, dan was het weer de voet die moeite had om kracht en richting aan de bal te geven. Ook wisten de Sportclubspelers, ondanks dat ze overvleugeld leken te worden, toch nog regelmatig op het juiste moment in te grijpen. Kwam er een keer een bal door en ging die op het doel, dan stond daar doelman Flier paraat.
Langzamerhand ontworstelde Genemuiden zich aan de druk van Lisse en kwam men er kansrijk uit . De term gevaarlijk kon voor deze uitbraken niet gebruikt worden. De Genemuider voorwaartsen konden eigenlijk 90 minuten lang hun draai niet vinden op het Lisser veld. Telkens weer werd er getracht een aanval in elkaar te breien, de patronen kregen echter nooit de juiste vorm. In Lisse bleek ook dat je winnen kunt zonder dat er een aanval echt lukt.
De onverwachte en de op dat moment, ook niet echt verdiende voorsprong (zeker als je kijkt vanuit Lisser perspectief en kansen) halverwege de eerste helft, viel uit een hoekschop. De bal viel bij de tweede paal, daar kopte, de volkomen vrij gelaten, Siebren Visscher de bal onhoudbaar binnen. De treffer dreunde wel even na in de Lisser hoofden en gaf een krachtig gevoel aan de gasten. De aanvallen van Lisse waren opeens een stuk minder krachtig en, haaks hierop, groeide de onverzettelijkheid van de Sportclub defensie. Het grote gevaar leek opeens geweken.
Toch viel de beste kans van Lisse in deze periode, Berry Halfwerk verzuimde te ruimen en verslikte zich toen hij met overzicht wilde passen. De bal caramboleerde voor de voeten van Mo Messaoud, die bleek het ook even niet te weten want hij speelde welhaast terug op Flier.
Toch viel de gelijkmaker nog voor rust, na een hoekschop schampte, de inkomende, Niels Buijs de bal net voldoende om Flier kansloos te laten. Als deze domper, zo vlak voor rust (43e minuut) de wil van Genemuiden zou verteren? Dit gebeurde niet dankzij Rotman, in de laatste seconden soleerde Riemens door de Lisser defensie en werd gevloerd. De bal kwam op z’n 20 meter van het doel te liggen. Met de wind in de rug een mooie klus voor de verdediger. Via de muur plofte de bal achter de kansloze De Vries.
In de tweede helft verwachte Sportclub een run op het eigen doel, het zal ook wel de bedoeling geweest zijn, maar het kwam er niet echt van. Lisse bleek de zorgvuldigheid te hebben achtergelaten in de kleedkamer, dat kwam het spel dus niet ten goede. Sportclub kon dus redelijk eenvoudig overeind blijven en proberen de ruimte die men kreeg uit te nutten. Daar lag echter bij Genemuiden wel een probleem. In de aanval wilde het maar niet lukken. Toch viel er al snel een derde treffer, na een corner kreeg Rotman een herkansing en bracht de bal weer voor het doel. In een vlaag van verstandsverbijstering sloeg Niels Buijs de bal weg, strafschop. De “pingel” werd door Ties onhoudbaar binnen geschoten. Nadien kreeg Genemuiden nog meer ruimte maar verzuimde dit te verzilveren, hiermee lieten de Genemuider aanvallers hun verdedigende kompanen eigenlijk een beetje vallen. De druk had al zo snel van de ketel kunnen vallen, nu gebeurde het tegenovergestelde. Met het enigste velddoelpunt van de middag bracht Fokkema de spanning in de 82e minuut volledig terug. Dat hij zijn treffer mede te danken had aan de arbiter, die zijn duw in de rug van Rotman, wel zeer coulant behandelde en er niet op te reageerde. Aan de ander kant had de arbiter ook coulance met Genemuiden door, tot tweemaal toe, een Genemuider hand niet aan de bal te zien, toegegeven, in beide gevallen bleef de arm langs het lichaam en ging deze niet naar de bal, maar toch. Meer dan hoop op meer leverde de 2e treffer niet op voor Lisse. Sportclub zege kwam niet meer in echt gevaar. De zege was te danken aan de hervonden onverzettelijkheid, deze werd zo node gemist tegen Hoek.
FC Lisse – SC Genemuiden 2-3 (1-2).
Score verloop: 22. Siebren Visscher 0-1, 43. Niels Buijs 1-1, 45. Erik Rotman 1-2, 52. Philips Ties 1-3 (strafschop), 82. Koen Fokkema 2-3.
Gele kaart: 45. Tom Zoontjes, 51. Niels Buijs, 54. Mo Messaoud, 63. Roel de Goede (FC Lisse), 20. Berry Halfwerk, 28. Jacco Riemens, 30. Arjen Netjes, (SC Genemuiden).
Toeschouwers: 500
Scheidsrechter (s): Dhr. A.W.G. van Kraay, Ass. Dhr. D. Frijn, Dhr. N. van Kampen,
4e Official Dhr. L.F. van Rijn.
Opstelling FC Lisse: Mark de Vries, Niels Buijs (56. Guido Pauw), Tom Zoontjes, Justin Valk, Roel de Goede, Tom Broekhuizen, Kevin Winter, Richard van Heulen (79. Lars Rauws), Koen Fokkema, Rik Vermeulen, Mo Messaoud (58. Nigel Hardenberg).
Opstelling SC Genemuiden: Albert Flier, Arjen Netjes, Berry Halfwerk, Robert Boes, Erik Rotman, Anne van der Kolk, Siebren Visscher, Jacco Riemens (79. Patrick Lip), Martijn Jansen, Philip Ties, Tjeerd Korf.
