Wie van Amsterdam op de motor met zijspan naar Kaapstad rijdt gaat van alles beleven.
En daar kunnen Max en Jennifer Brouwer over meepraten, wat ze vanavond dan ook in DOS deden.
Max had makkelijk de hele avond, en ook morgenavond nog wel kunnen doorvertellen, maar beperkte zich tot de meest mooie/ontroerende en spannende momenten.
Zoals die keer dat Max en Jennifer in Sudan te maken kregen met materiaalpech, en er onderdelen moesten worden ingevlogen, maar een handelsembargo roet in het eten gooide ; 4 weken wachten….
Spannend werd het toen de twee tijdens een busreis in de Sahara betrokken raakten bij een frontaal busongeluk; ze zaten zelf in de bus en moesten gewond worden vervoerd, en dat gaat er anders aan toe dan in Nederland; gewoon achter in de pick-up naar een ziekenhuis wat meer weg had van een slachthuis (aldus Max). Gelukkig vielen de verwondingen relatief mee, en kon de reis worden voortgezet.
Door landen als Zimbabwe, Kenia, Swasiland, en woestijnen vormen de wegen en de rijstijl van medeweggebruikers ook een uitdaging; er is geasfalteerd, maar een kilometer zonder een kuil kom je bijna niet tegen.
700 kilometer weg als een ‘wasbord’ was de ultieme test voor de spaken van de wielen, welke geregeld vervangen moesten worden.
Voor deze pech moest er een beroep gedaan worden op de plaatselijke monteurs, deze houden er onorthodoxe reparatiemethoden op na, maar als je hierin geen keus hebt ben je niet meer zo kritisch.
De grens Sudan/Tsjaad bleek een bijna onneembare vesting; stempel hier, stempel daar, teruggestuurd worden om te betalen, dan weer te weinig betaald…etc etc.
Maar uiteindelijk toch weer verder. Verder om nog tegen de enigste bekeuring van dit avontuur aan te rijden. De boete was voor 5 km te hard, zo ‘schatte’ de dienstdoende agent in.
Na zo’n 6 maanden vol met dit soort avonturen was dan daar toch Kaapstad, al was het de eindbestemming, het voelde dubbel; graag hadden ze nog wel een paar duizend kilometer doorgereden.
Want dankzij alle belevenissen was het een werelds avontuur met eigenlijk alleen maar goede herinneringen.
De contacten met de bevolking verliep eigenlijk zonder noemenswaardige incidenten, of het moet die keer zijn dat iemand het leuk vond om achter op de motor te gaan zitten en Max een paar keer moest remmen en optrekken
om hem eraf te schudden.
Een leuke avond van een prachtig avontuur, mede verzorgd door Stichting Cultuureducatie Genemuiden.
Tekst: Hans Hilberts