Nunspeet geen partij voor Sportclub, 1-6.
Sportclub kende een onverwacht makkelijke middag in Nunspeet. De Veluwenaren staan er niet bekend om dat ze in het voetbal cadeautjes geven. Soms, echter, gaat het ook op Sportpark De Wiltsangh goed mis. Nunspeet trad aan met een, door blessures, kwalitatief gedecimeerd elftal.
Als dan ook de tactiek, of in ieder geval de uitvoering daarvan verkeerd uitpakt, dan is de kans groot dat je tegen Sc Genemuiden een nare anderhalf uur beleefd. Om nu de “uitpakker” van Sportclub volledig te verbinden aan Nunspeter falen gaat te ver, daarmee doen we Sportclub tekort. In Nunspeet was, van meet af aan, duidelijk dat Sportclub niet voor minder dan een overwinning was gekomen. Overtuigd van de eigen kwaliteiten zocht men, vanaf de aftrap, het doel van (invaller) doelman Westerman. Ondanks de goede bedoelingen en dito spel werd Sportclub in het eerste kwartier nog niet echt gevaarlijk. Duidelijk was al wel dat Nunspeet grote risico’s nam door achterin één op één te spelen. Toch was het Genemuiden dat het eerst “goed weg kwam”, uit een hoekschop mocht Pedro van de Bunte, geheel vrijstaand, de bal op het hoofd laten vallen. De richting ontbrak echter. Het was overigens de eerste en enige mogelijkheid voor Nunspeet in de eerste helft. Sportclub dicteerde en dirigeerde het duel.
Nunspeet vond in de opbouw nimmer een gaatje terwijl Sportclub, in diezelfde discipline, niet eens hoefde te zoeken. Volgens een simpel maar zeer doeltreffend concept werd een marge van twee doelpunten geslagen. Inspelen, in één beweging, de bal verlengen en de vrijheid was geboren. Zowel Martijn Jansen (0-1) als Florencio Cornelia (0-2) maakten er optimaal gebruik van. In beide gevallen speelde men elkaar het balletje toe. De afwerking was in beide gevallen koelbloedig. Binnen een tijdsbestek van 120 seconden lag Nunspeet uitgeteld in de hoek, overgeleverd aan de grillen van Sportclub ’s aanval. Die aanval had er, vooreerst, nog niet genoeg van, Riemens zag na 30 minuten een schot bekroond in de kruising terwijl Cornelia Sportclub ‘s 4e vanaf elf meter op het scorebord kreeg. De penalty was de straf op het neerhalen van Anne van de Kolk binnen de beruchte lijnen.
In de eerste fase van het 2e bedrijf probeerde Nunspeet, met de moed der wanhoop, Sportclub in verlegenheid te brengen. Op enkele, slecht uitgevoerde, speldenprikken na gebeurde dit niet echt. Sportclub bleef gewoon heer en meester in het duel. Een actie van Riemens onderstreepte dat. Op de middenlijn onderschepte hij een Nunspeter ruimactie, resoluut soleerde hij door de defensie naar Westerman. De doelman kwam nog wel uit zijn goal maar was kansloos op het simpel ogende stiftje. Met nog een half uur te gaan leek een monsterscore tot de mogelijkheden te behoren. Hierbij komt dan ook het enige verwijt dat Sportclub te maken valt. Sportclub gaat niet zuinig genoeg om met de kansen die men creëert. Nu leverde dit geen problemen op, de vorige twee duels leverden, door dit zelfde euvel, 4 punten te weinig op. Door onzorgvuldigheid in de eindpass werden vele 100% kansen teniet gedaan. Nunspeet kon er geen moed meer uit putten. De “eretreffer” van Schouten bracht weinig vreugde op de Veluwe, wel verwijtende blikken in de Sportclub defensie. De nul houden was mooi geweest. Enige verslapping bij een 0-6 stand is meer dan begrijpelijk.
Sportclub kan vooruit met deze prestatie, één zwaluw maakt echter geen zomer.
Aanstaande zaterdag wacht het thuisduel tegen Flevo Boys. De Emmeloorders baarden (ook) opzien door HHC met een 3-0 nederlaag naar Hardenberg te sturen. De Hoofdklasse C kent geen “makkies”.
