Klik hier voor de foto’s van BREMAN.NET

Klik hier voor de foto’s van Helmich Lubberts

Revanche van Nunspeet komt hard aan, 0-1.

Sc. Genemuiden leed een terechte nederlaag tegen een zeer gedreven Nunspeet. Van meet af aan was het duidelijk dat de Nunspeter formatie iets goed te maken had. De Veluwenaren troffen het dan ook met een Sportclub dat een (misplaatst) wantrouwen in zichzelf had. Ten opzichte van het vorige duel (Go Ahead Kampen thuis) was de Genemuider defensie op maar liefst 3 plaatsen gewijzigd. Dit alles ten gevolge van het de gele kaarten verzamelwoede van Genemuiden. Door het gebrek aan vertrouwen in de eigen (gelegenheids) defensie voetbalde Sportclub zichzelf uit het duel.
Als dit vertrouwen er niet is, voetbal dan, tenminste, op de helft van de tegenstander. Zorg dat de druk aan de andere kant ligt. Sportclub deed dit niet, teveel bleef de rem er op. Door te veel achteruit te lopen werd er juist druk gezet de linie waarin het vertrouwen ontbrak.
 
 Al in de 1e minuut werd Sportclub ging Sportclub door het oog van de naald, Brouwer vergiste zich in Drost en testte het tricot van de Nunspeter binnen de Lijnen. De verder goed fluitende De Witte durfde het nog niet aan om de bal op de stip te leggen. Genemuiden leek meteen wakker en trok lichtjes het initiatief naar zich toe. In de 20 minuten die volgden was er iets dat op een overwicht leek. Sportclub kreeg in die minuten ook de mogelijkheden om kansen te creëren. Doordat de verkeerde keuze gemaakt werden kwamen die kansen er niet, het bleef bij schoten vanaf de rand van de zestien. Schoten zonder venijn. Nunspeet trok nadien het initiatief weer naar zich toe, zonder overigens groots te voetballen. De wil om de thuisblamage teniet te doen was echter genoeg. De fysiek sterkere Nunspeters hadden meer duelkracht in de bagage, een cruciale plus in dit duel.
In de eerste minuten waren er overigens behoorlijk wat overtredingen nodig om dit kracht bij te zetten.
De boodschap kwam in ieder geval wel over. Op het moment dat het initiatief volledig bij Nunspeet lag kwamen er ook de kansen. Schouten en Pluim, hadden het vizier verre van op scherp. Op slag van rust leek Nunspeet toch de eerste tik uit te kunnen delen, arbiter De Witte maakte, lichtzinnig, goed wat hij eerder naliet. Peter Huijgen ging met liefde gestrekt na een, naar het zich liet aanzien, correcte verdedigende actie van Netjes. Albert Flier pakte echter, ogenschijnlijk, makkelijk de elfmeter inzet van Van de Bunte. Genemuiden zwijnde.
  Na de thee leek Genemuiden wat feller en initiatiefrijker. Zo kreeg Riemens de mogelijkheid om, kansrijk, uit te halen, hij deed het niet maar zocht de actie. Anne van de Kolk werd vrij gezet op de linkerflank, maar hij raakte de bal volledig verkeerd. Enkele minuten later kon hij opnieuw geen goed vervolg geven aan een aanval met potentie.
De spirit van die eerste minuten vervloog weer in een zucht. Breekpunt was de blessure behandeling van Jerrol Poot. Een onbesuisde actie van Riemens werd hem noodlottig. Riemens mocht niet mopperen dat hij niet meer dan een gele kaart over hield aan zijn actie.
Het Genemuider kruit was dus al weer snel verschoten, Nunspeet zocht (en vond) weer nadrukkelijker de gaatjes in de Genemuider defensie. Vooreerst bleef het vizier verkeerd afgesteld, Mulder, Pluim en Schouten bleven het lot tarten. Met nog een kwartier op de klok kwam er toch de verdiende voorsprong voor Nunspeet. Mulder werd in het centrum aangespeeld. Hij draaide zijn kont in Brouwer en plaatste de bal door het centrum in de voeten van de doorlopende Schouten. Schouten deed het nu wel behoedzaam en schoof het leer langs Flier. De reactie hierop van de Genemuider goalie verdiende geen schoonheidsprijs.
Nu de achterstand eindelijk een feit was ging de schroom er af. De aanval werd gezocht en Nunspeter defensie had opeens de handen vol. Het inbrengen van Sijmen Jansen bracht wat meer schwung en onvoorspelbaarheid in de Genemuider aanvallen. Regelmatig gleed hij de zestien binnen en bracht hij de bal in het overbezette doelgebied. Met veel kunst en vliegwerk hield Nunspeet het doel schoon. In die fase liet doelman Westerman zien dat hij een waardige stand-in voor doelman Reijs is. Zijn reacties op de kopbal van (invaller) Visscher en een inzet van Martijn Jansen waren subliem.
Nunspeet verdiende het geluk van het moment, ook toen de vrijstaande Cornelia plots in balbezit kwam.
De spits met het ‘neusje voor goal’ kon ook in de slotfase het gevoel niet in de bal leggen.
Kortom een “kansloze” middag voor Sportclub.

Punt van aandacht voor de KNVB is er wel, indien deze weersomstandigheden aanhouden dan zal er van hogerhand toch nagedacht moeten worden over hoe men omgaat met de competitie. De hoofdklasse C is er niet bij gebaat als de stand nog verder scheef getrokken wordt. Een voorzetje om in te koppen, indien alle natuurgras wedstrijden er uit liggen ook geen wedstrijden op kunstgras. Oftewel een algehele afgelasting per klasse invoeren. Het is voetbalranglijst, geen rekenschema.