Eindstand 3-3
Nader berichtgeving volgt
Klik hier voor de foto’s van Benny Breman
Klik hier voor de foto’s van Helmich Lubberts
Wedstrijdverslag:
Genemuiden struikelt opnieuw op de drempel, 3-3.
Opnieuw bleek Genemuiden niet in staat om de (overigens ook niet verdiende)punten over de streep te brengen. Het behaalde gelijkspel voelde als een zware nederlaag en dat is het in feite ook.
Sportclub kan zich zo langzamerhand de gedachte eigen gaan maken dat de val uit de topamateurs aanstaande is. Een bittere constatering, maar de feiten liegen niet. Is dit zwartkijkerij? Misschien, maar het voelt wel reëel.
Het mogen instappen in de Topklasse werd destijds als een toetje gezien, vooraf aan het eerste seizoen waren de verwachtingen niet al te hoog. Met de filosofie van SC Genemuiden zou het avontuur van korte duur zijn. Sportclub kon en wilde zich niet meten met “het grote geld” en dito ambities in het amateur walhalla.
Het sprookje eindigde niet na één seizoen. Sterker nog, Genemuiden deed leuk mee en oogstte lof en respect voor het vertoonde spel. In het tweede seizoen werd dit dunnetjes overgedaan totdat, vorig jaar maart, in Katwijk, het noodlot van Willem Lanjouw toesloeg. Met het voorlopig verdwijnen van de spits verdwenen ook de punten. Een opleving leverde nog wel de districtsbeker op.
Het huidige seizoen liep eigenlijk naadloos over vanuit de laatste periode van seizoen 2.
Gaandeweg het seizoen zakte het spelpeil en in het kielzog daarvan ook het vertrouwen, andersom lezen mag overigens ook. De hoop was na de winterstop gevestigd op een thuisserie van drie duels. Duels waar in teams ontmoet zouden worden die van gelijk niveau zouden zijn waardoor een sprong in punten gemaakt zou kunnen worden. Na twee van die drie duels kan gesteld worden dat het er voetballend zeker niet in zat. Zowel Kozakken Boys als Scheveningen hebben getoond dat ze SC Genemuiden de baas waren, ze zijn Genemuiden voorbij. Positief voor SC Genemuiden was wel de rentree, in de tweede helft, van Willem Lanjouw. Voor de spits was het verheugend dat hij weer wat minuten kon maken. Voor hem is het zaak om weer een goed gevoel en ritme te krijgen.
Scheveningen liet van meet af zien dat men er “voetballend” beter op stond dan Genemuiden. Onder aanvoering van Aldogan werd de Genemuider defensie enkele malen genadeloos doorsneden. Flier kon Goeman nog van scoren afhouden maar op de inzet van Joël Tillema in de 12 minuut was hij kansloos. De rechtsback profileerde zich deze als de meest gevaarlijke aanvaller van de gasten.
Gezien het vertoonde spel van Genemuiden leek het weer een kansloze middag te worden voor de thuisclub. Dat het aan het eind van het duel uitliep op een kater kwam voor een groot deel op het conto van Rotman en de straffe, snijdend koude, wind. Op de helft van de eerste helft legde Rotman met veel gevoel een vrije trap bij de 2e paal. Centrale verdedigen Jasper Bremmer mocht daar, ongehinderd, de bal in het dak van het doel rammen. De plotselinge gelijkmaker bracht zowaar (nieuw) elan bij de thuisclub. Er ontstond iets aan druk, niet door de vloeiende combinaties van weleer, nee meer door een gevoel van onverzettelijkheid. Binnen een minuut na de gelijkmaker zette Riemens goed door maar zag zijn schot over vliegen. Een paar tel later keerde doelman Beeldsnijder met moeite een vrije trap van Rotman. Een minuut later was het wel weer raak. Rotman slingerde, van net over de middellijn, hoog voor het doel. Daar werd de bal prooi van de wind en vervolgde zijn weg maar een vreemde curve. Doelman Beeldsnijder onderkende te laat het gevaar waardoor hij met bal en al in het doel verdween. Opeens kende Genemuiden een voorsprong. Die voorsprong leek geen lang leven beschoren, vanaf de aftrap deed Tim Peters zowel de Scheveninger harten als de paal pijn. Ook Aldogan liet even later een ruime kans op de gelijkmaker liggen.
Op slag van rust vergrote Genemuiden, onverwacht, alsnog de marge. Een hoekschop van Rotman werd opnieuw niet goed op het inhoudelijke gevaar beoordeeld door Scheveningen. Jacco Riemens kon inzetten waarna ,zo leek het, Herman van Dijk het laatste zetje gaf. Het zetje dat de thuisclub met vertrouwen zou moeten kunnen laten her starten.
Dat vertrouwen leek er in de tweede helft niet te zijn. Genemuiden verzuimde om te voetballen, net zo als men leek te verzuimen om de duels goed aan te gaan. De “tweede” bal was nimmer voor de thuisclub, de bal bleef na een één tegen één duel steevast voor de voeten van een blauw tenue. Zo kon het gebeuren dat Scheveningen weer de bovenliggende partij werd en dit ook niet meer af stond. Voetballend bleek Genemuiden niet in staat om zich een weg naar het doel te banen. Combinaties werden niet gezocht, te vaak werd gekozen voor de uitzichtloze dribbel. Puur door individueel falen van de Scheveninger voorwaartsen kon Genemuiden blijven hopen op de overwinning. Met nog een kwartier te spelen kwamen er ook haarscheurtjes in de hoop. rechtsback Tillema legde een stevige basis onder het doelpunt van Scheveningen. Ongehinderd mocht hij hard inzetten vanaf de rand van de zestien. Flier redde bekwaam op de inzet maar kon niet voorkomen dat invaller Enzo Huntink de afvallende bal ongehinderd binnen kon leggen. Even daarvoor was Genemuiden al goed weggekomen na een bal op de lat.
Scheveningen zette nu vol aan voor een punt of meer, het leek ook een kwestie van tijd te worden.
Aldogan, Peters en ook invaller Jos kregen de bal, ook niet vanuit zeer kansrijke positie, in het doel.
De klok tikte al ruim voorbij de 90 minuten toen de bal weer voor de Genemuider “pot” werd gegooid, Dennis Jos gaf “sta in de weg” Siebren Visscher een zetje waardoor hij ongehinderd de bal kon verlengen. Tillema, ook weer diep aanwezig, gooide de benen omhoog en voorzag de bal, vanuit zijn omhaal, van een doeltreffende snelheid en curve. Hoewel de gelijkmaker al tientallen minuten boven het sportpark leek te zweven, sloeg de bal in als een bom. Het gevoel van ongeloof had nog niet eens genoeg tijd om in te dalen of de bal had ook nog op de stip gekund. Peters werd in de zestien “opgevangen”, arbiter Huizinga spaarde Genemuiden net zoals hij Peters had gespaard na een knietje op Netjes.
SC Genemuiden – SVV Scheveningen 3-3 (2-1).
Score verloop: 12. Joël Tillema 0-1, 20. Jasper Bremmer 1-1, 24. Erik Rotman 2-1, 45. Jacco Riemens 3-1, 75. Enzo Huntink 3-2, 90+1. Joël Tillema 3-3.
Toeschouwers: 900
Scheidsrechter: B.H. Huizinga
Gele kaart: 32. Arjan Kolk, 34. Erik Rotman (SC Genemuiden), 92. Johannes Nieuwenburg (SVV Scheveningen).
Rode kaart: Eind. Joël Tillema (SVV Scheveningen).
Opstelling SC Genemuiden: Albert Flier, Arjen Netjes, Jasper Bremmer, Rainier Resokario, Erik Rotman, Arjan Kolk (80. Siebren Visscher), Anne van der Kolk, Jeffrey de Visscher (89. Berry Halfwerk), Herman van Dijk (67. Willem Lanjouw), Martijn Jansen, Jacco Riemens.
Opstelling SVV Scheveningen: Samir Beeldsnijder, Samir El Moussaoui, Marcel Pronk, Joël Tillema, John Nieuwenburg, Lorenzo Scheffer (53. Enzo Huntink), Tim Peters, Giorgio Achterberg (70. Dennis Jos), Mehmet Aldogan, Ferry de Jong, Wesley Goeman.
Video Sportclub TV:
