Klik op de foto voor de vergroting

Klik hier voor de foto’s van Helmich Lubberts 

Vogels overvleugelen Genemuiden in slotfase naar geflatteerde 3-0 zege.

Opnieuw komt Genemuiden weer (net?) tekort (in een uitduel) op de gevestigde orde van het Nederlandse amateurvoetbal. Ondanks dat de uitslag anders doet vermoeden is Genemuiden geenszins kansloos geweest. 65 minuten lang was Genemuiden dwingend aanwezig geweest, het was (nog) niet genoeg.
De beginfase was voor thuisclub, direct was er veel druk op de bal en joeg men de Genemuider defensie behoorlijk af. Dat bracht in de eerste minuten redelijk wat onrust in de Genemuider gelederen en kleine mogelijkheden voor De Harder en Ramic. Genemuiden neutraliseerde redelijk snel de verbeten jacht van De Vogels, daarna werd langzamerhand de druk verlegd. Genemuiden positioneerde zich beter waardoor de thuisclub steeds meer moeite kreeg om tot een fatsoenlijke opbouw te komen dit resulteerde in veelvuldig terug spelen op doelman Van Strien. Het duel raakte in balans, Genemuiden kwam zo nu en dan gevaarlijk door maar echte kansen konden nog niet worden genoteerd. Na een kwartier spelen kwam IJsselmeervogels gevaarlijk door via Michaël de Harder, Flier redde bekwaam en bracht snel de tegenstoot op gang. Een snelle combinatie over de linkerflank bracht Jacco Riemens in schietpositie, zijn schot zeilde ook nipt langs het doel. Een paar minuten later zuchtte Genemuiden opgelucht toen Ramic een diepe bal ineens op de slof nam en het leer ook naast het doel zag verdwijnen. Het was eigenlijk het laatste wapenfeit van de thuisclub voor rust. Genemuiden ging het tempo en daardoor de wedstrijd bepalen. De kansen kwamen er in die fase ook, maar waar de ene keer het vizier niet goed stond afgesteld ontbeerde het de ander keer aan kracht. Feit is wel dat zowel Lanjouw, Riemens en Van de Kolk de bal niet langs Van Strien kregen. Genemuiden verzuimde dus het ijzer te smeden toen het heet was. De rust kwam en bracht nieuwe moed voor de thuisclub.
Als snel vanaf de aftrap moest Flier handelend optreden op een inzet op de opgekomen Bart van Wieringen. Niet lang daarna had Martijn van Strien weinig moeite met het te zachte schot van Martijn Jansen. Na een goede acht minuten in de tweede helft werd Genemuiden een strafschop onthouden. Na een vloeiende aanval op de linkerflank eindigde Jansen, na een combinatie met Lanjouw, met zijn neus in het rubber. Arbiter  Van den Berg durfde het niet aan. Het (opgeluchte en toch overspannen) “verhaal” halen bij Jansen van bijna de volledige “volière” leverde Jansen en De Harder geel op. Een onnodig smetje op het zeer sportieve duel en goede optreden van de leidsman. Het “akkefietje” leidde wel weer een periode in van extra druk van Genemuiden waarbij de gasten enkele mogelijkheden kregen. Mogelijkheden die niet het gewenste succes opleverden, of Van Strien was paraat of de oplossing was te omslachtig. Met nog 24 minuten op de klok kwam IJsselmeervogels ineens weer zeer gevaarlijk door, uit een counter testte Verwey de reflexen van Flier. De redding luidde de eerste van drie zeer gevaarlijke corners op rij in. Genemuiden kreeg vooreerst de bal niet weg. De hierdoor ontstane onrust bij Genemuiden bracht extra elan bij de thuisclub. Het is dan ook niet verwonderlijk dat niet lang daarna de eerste treffer viel. We schrijven de 70e minuut, in de eerste seconden van die minuut ontsnapte Lanjouw weer aan de defensie. Aan de linkerzijde, binnen de zestien, kwam hij met de bal aan de voet met de rug naar het doel te staan. Zijn pass naar de rechterflank  leverde niet de gewenste ruimte op voor Jansen om uit te halen. Dertig seconden later hangt al wat rood is om de nek van Jasmin Ramic. Het uitruimen van de thuisclub leek gevaarloos, onachtzaamheid (of noem het besluiteloosheid) in de Genemuider defensie bood de Ramic de gelegenheid en de ruimte om Flier kansloos te laten.
Genemuiden zocht nu nog nadrukkelijker de het doel van Van Strien, wetend dat aan de andere zijde de kans op een tegentreffer vergroot werd. Nadat Anne van de Kolk de bal, vanaf de rand van de zestien, naast het doel joeg lag even later de bal voor de 2e keer achter Flier. Een uitbraak van De Vogels leverde met een schot naast toch een hoekschop op omdat Flier de bal zou hebben getoucheerd. De net ingevallen Jan de Graaf zette zijn hoofd (in opmerkelijk vrije positie) tegen de bal en liet Flier kansloos. Nog was de koek niet op voor de Vogels, Genemuiden liet “het” en De Vogels lopen waardoor Jan de Graaf zich, met nog geen 20 minuten voetbal op de teller, tot “Man of the Match” mocht laten kronen. Voor zijn 2e treffer liet hij opnieuw zijn hoofd het werk doen.
De kater bij Genemuiden zal ongetwijfeld groot zijn, toch is dit niet echt nodig. Terugkijkend op het duel dan mag de periode dat Genemuiden de dienst uit maakte worden uitgelicht. Dit was een groot gedeelte van het duel. Het was een wedstrijd waarbij beide teams aan elkaar gewaagd waren. Voor het zelfde geld was het kwartje anders gevallen. Het laatste stapje dat gemaakt moet worden ligt in het verschiet. Wat nodig is, is het besef dat die stap gemaakt kan worden.

IJsselmeervogels – SC Genemuiden 3-0 (0-0)

Score verloop: 69. Jasmin Ramic 1-0, 83. Jan de Graaf 2-0, 85. Jan de Graaf 3-0.

Toeschouwers: 2000

Scheidsrechter: R.J.M. van den Berg

Gele kaart: 58. Michaël de Harder (IJsselmeervogels). 40. Jasper Bremmer, 58. Martijn Jansen (SC Genemuiden).

Opstelling IJsselmeervogels: Martijn van Strien, Bas Mooij, Arnoud van Toor, Raymond Bronkhorst, Ferdinand Katipana (81. Mike v.d. Laar), Jasmin Ramic (85. Wouter van Hoof), Michaël de Harder (70. Jan de Graaf), Bart van Wieringen, Tony Tol, Geoffrey Verwey, Cerezo Fung-A-Wing.

Opstelling SC Genemuiden: Albert Flier, Arjen Netjes, Jasper Bremmer, Dominique Vos (83. Herman van Dijk), Erik Rotman, Robert Boes, Anne van der Kolk, Jacco Riemens, Willem Lanjouw (90. Arjan Kolk), Martijn Jansen, Siebren Visscher.