Sportclub mag punt koesteren na slecht duel in Montfoort.

Genemuiden liet zich niet van haar beste kant zien in Montfoort, dat de schwung er nog niet geheel in zit dit seizoen is genoegzaam bekend. Het aantal behaalde punten verbloemen tot nu toe het vertoonde voetbal. SC Genemuiden scoort makkelijk, dat is een plus als het voetbal er omheen nog niet de stroomlijning heeft die  gewenst is en in potentie ook aanwezig is. Op het, door de weersomstandigheden, lange gras in Montfoort bleek dat Genemuiden niet in staat bleek om vloeiende combinaties op de mat te leggen. Aangezien ook de gastheren niet in staat bleken om de (neutrale)kijkers  op het puntje van de stoel te krijgen ontspon zich een duel dat het niveau “topklasse” niet haalde. Op het stroperige gras leken de Groen-witten meer in oorlog met de bal dan in strijd met Montfoort. Passjes die niet aankwamen voerden de boventoon, dit resulteerde al gauw in de diepe bal naar voren. De wetenschap dat er een spits loopt die zeer lastig te bespelen is maakt het blijkbaar ook makkelijker om die weg te kiezen. Een keus die mede gemaakt wordt door het feit dat juist op het middenveld Genemuiden aanvallend de slag verloor, verdedigend  stond het goed maar in de omschakeling naar aanvallend denken ontstond kortsluiting, als dan ook de korte  pass mislukt en de loopactie niet begrepen of niet gemaakt  worden?
De thuisclub begon overigens voortvarend, men is er van doordrongen dat thuis de punten gepakt moeten worden en dat men  tegen ieder team in de topklasse punten kan pakken. Dat is wat de topklasse leuk maakt, een off-day betekend veelal puntverlies. Het eerste wapenfeitje van het duel was voor Sportclub, Riemens schoot hoog over. De eerste kans (eigenlijk twee) op een voorsprong was voor Montfoort. Roelofs testte de reflexen van Flier, uit de rebound deed Van der Klis dit opnieuw.  De “druk” van Montfoort hield een klein kwartier aan hierna nam Genemuiden het initiatief over en kreeg, zonder goed voetbal, toch mogelijkheden. De in de ruimte achter de Montfoortse defensie gedoken Lip werd op maat bediend maar schoot voorlangs. Direct hierop moest het, toch al geplaagde, Genemuider verdedigingscentrum al weer een veer laten, Vos gaf aan niet verder te kunnen, voor hem kwam Arjan Kolk. Kolk kweet zich uitstekend van taak maar had de pech dat, juist, hij tot twee maal toe, een noodzakelijke kaart moest pakken.  Gaandeweg de eerste helft maakte Genemuiden het Montfoort onmogelijk om aanvallend ten strijde te trekken. Verdedigend stond Genemuiden zeer goed, dit resulteerde er in dat Montfoort veelal alleen de mogelijkheid kreeg de bal terug te spelen in de verdediging en naar de doelman. Daarbij ontstond bij tijd en wijle zoveel onrust dat spelers elkaar in de problemen brachten. Genemuiden was echter niet bij machte hiervan te profiteren. Ondanks dat het verdedigend goed ging, bleef het toch oppassen op de tegenstoot, vooral met de individuele actie hierin. Vooral Erwin van der Klis bleek zo nu en dan een handenbindertje. In de 40e  minuut reet hij met een solo de defensie open maar zijn besluit was benedenmaats. Het slotakkoord van de eerste helft was voor Lanjouw, in eerste instantie strandde hij op doelman Verkerk. In de herkansing probeerde hij Lip te bereiken, maar ook zijn pass ontbrak gevoel.
Na de thee leek Genemuiden uit een ander vaatje te willen tappen, Montfoort werd vast gezet (of liet men zich vastzetten?) op de eigen helft. Sportclub probeerde zich een bres te slaan door het oranje woud. Zo nu en dan leek dit te lukken maar de stoten bleken krachteloos. Vooral Lanjouw leek het vizier niet op scherp te hebben staan. Eerst (48e minuut) schoot hij voorlangs, later (53e minuut) kreeg hij de bal niet onder controle in een rechtstreek duel met doelman Verkerk), bij zijn derde kans, (65e minuut) na een voorzet van Lip, kopte hij nipt over het doel. Rond de 70e minuut herhaalde zich het laatste scenario. Nadat er bijna een half uur gespeeld was trok zowaar Montfoort weer aan de bel. Het werd ook meteen zeer gevaarlijk. Kolk haalde de tegenstoot er uit ten koste van geel.  De vrije trap werd hard en laag in de zestien gebracht. De energiek ingevallen Bottenheft gleed, als een duveltje uit een doosje, naar de bal en beroerde die zodanig dat de bal hard voorbij Flier maar ook voorbij het doel schoot. Deze kans gaf de Montfoorters (weer) de moed om het Genemuiden weer lastig te maken. Met  nog 12 minuten op de klok, trok Montfoort voor de 2e (!!) maal in de tweede helft echt ten strijde op de Genemuider helft. Een aanval die in het zadel geholpen werd door een verkeerde inspeelpass van Genemuiden. De korte combinatie volgde en de diepe bal. Bart Roelofs was uit de rug van Robert Boes weggelopen en liet de bal, met het hoofd, een doeltreffende curve over de kansloze handen van Flier maken. Gezien de spelverhouding van het tweede bedrijf leek het doelpunt uit de lucht te vallen. Aan de andere kant weet je dat ieder team wel een keer een gaatje laat vallen waar gevaar uit voort komt. Amper een minuut later kwam Genemuiden goed weg toen Bottenheft alleen op Flier aan kon doordat Freek van den Berg zich verstapte en geblesseerd neer viel. Bottenheft besloot zo zwak dat Flier totaal geen moeite had om de bal te klemmen. Bijna direct hierna ging Sportclub één op één spelen door Herman van Dijk te brengen voor Van den Berg.  Sportclub ging dus nu alle risico’s nemen met als gevolg dat, opnieuw Kolk, de (nette) noodrem hanteerde en met zijn 2e geel mocht inrukken. Sportclub ’s 1e nederlaag leek een feit, de eerste “getrouwen” vertrokken, met het verdwijnen van Kolk,  van het Sportpark. Te vroeg zo bleek, in de 2e van de 4 toegekende extra minuten onderschepte Flier een aanval over de linkerflank. Hij besloot tijdens zijn  onderschepping de aanval te ondersteunen en trok mee naar voren. Met veel gevoel voor theater ging hij na een duel ter aarde. Arbiter Van de Ketterij trapte er niet in en liet doorspelen. Lip pikte de bal op en wist de rust en het overzicht te bewaren. Hij kreeg de tijd om de posities te taxeren en bediende Sportclub ‘s goudhaantje op maat. De kopbal van Lanjouw zeilde voorbij aan de handen van Verkerk tegen de touwen.
Was het nu puntwinst of puntenverlies voor Genemuiden, een vraag die in het oranje kamp net zo goed leefde. Voor Montfoort voelt het punt zeker als puntverlies, zo dichtbij en dan…. Genemuiden kreeg de meeste mogelijkheden, Montfoort wellicht de grootste.  Genemuiden bleef ongeslagen maar het vertoonde spel zal de komende tegenstanders niet van ontzag vervullen. Aan de andere kant blijft de doelgerichtheid van de Genemuider aanval voor elke tegenstander een zorg.  Voor Genemuiden was het ook lastig dat spelers als Boes en Jansen, die nog wedstrijdritme (en dus ook wedstrijdconditie) tekort komen door omstandigheden gedwongen waren de grenzen te verzetten. De opgedane  bagage kan/zal overigens weer tot voordeel zijn in de komende weken.