Klik op de foto voor de vergroting
Klik hier voor de foto’s van Helmich Lubberts
Wedstrijdverslag door Bert van Maastricht
Genemuiden moddert wat aan in Rijssen.
Excelsior ’31 racet in het laatst half uur naar een ruime 4-1 overwinning.
De overwinning van Excelsior voelt wat ruim aan en doet ook totaal geen recht aan het bedroevende niveau van het 1e uur. Beide teams bleven toen zeer ver weg van wat verwacht mocht. Natuurlijk, het seizoen is lang en zwaar geweest, maar wat er op de “mat” gelegd werd was wel zeer pijnlijk. Waarschijnlijk hadden 22 schapen en een bal voor meer spanning gezorgd. Vraag blijft of er 22 schapen bereid zouden zijn geweest om het speelveld te betreden. Zeer waarschijnlijk hadden zij de neus voor deze wei opgetrokken. Voor Excelsior is het maar goed dat er een kunstgrasveld wordt aangelegd, goed combinatievoetbal op grasmat Rijssen is op dit moment bijna niet mogelijk. Het had geen reden hoeven te zijn voor de 22 spelers om dit een uur lang zo duidelijk te etaleren. Dat het na de plots verkregen voorsprong bij Excelsior wel lukte had meer te maken met het open huis dat Genemuiden nadien hield.
Wat valt er eigenlijk te vertellen over het eerste uur, niet veel! Als er tussen het gemodder door objectief gekeken wordt dan kan er gesteld worden dat Genemuiden een licht voordeel had. Zo kwam Martijn Jansen net een teen te kort om de bal over doelman Kok te wippen. Was die zelfde Kok attent door de bal net voor Herman van Dijk weg te tikken. De doelman liet nog een keer van zich spreken toen hij met een uiterste krachtsinspanning de bal onder lat weg kon tikken na een vrije trap van Rotman. En Excelsior? Een schot van Rosink dat naast draaide, er was toen ruim een halfuur gespeeld.
Na de thee leek de tranentrekker voort te duren, aan het eind werd het een tranentrekker voor alleen Sportclub en had heel Rijssen het gevoel dat er een wereldpartij was gespeeld. Voor het zover was ploeterden de teams nog een kwartier verder. In de eerste tien minuten leek Genemuiden nog voor gevaar te kunnen zorgen, zo bood Patrick Lip Herman van Dijk een bijna niet te missen mogelijkheid die onbenut bleef. Enkele minuten later herhaalde zich dit weer alleen was de moeilijkheidsgraad een stuk hoger, te hoog eigenlijk. Toen kwam de kentering, onaangekondigd maar wel logisch. En zo gebeurde het, Hempenius had het al een keer geprobeerd vanaf 20 meter, het gevaar zat toen in de touché onderweg maar Flier maakte er zich niet druk, net zomin als hij zich al druk had hoeven maken in de tijd die vooraf ging. Een minuut later was alles anders, Wilens kreeg de vrijheid om af te leggen op Davina, die had alle ruimte om doeltreffend uit te halen. Twee minuten later lag nummer twee ook al achter Flier, nu was het Wilens die alle ruimte kreeg om af te drukken. Miscommunicatie in het Genemuider centrum lag hier aan ten grondslag, ook het gemak waarmee de zijkant benut konden worden deden de wenkbrauwen fronsen. In twee minuten tijd gaf Excelsior zichzelf een boost van jewelste, alles wat daarvoor niet lukte (combinaties over meer dan drie schijven) lukte nu wel. Genoemd dient wel te worden dat Genemuiden in die fase nu ook niet echt liet zien er nog vol voor te gaan. De lopende mensen vanaf het middenveld kregen nu de vrije doorgang, ook op de vleugels was er niemand meer die een blok zette. Kortom, de koek was op.
Even leek Sportclub nog weer de geest te krijgen, daar waren opeens wat korte combinaties die lukten en Lip stond vrij voor Kok. De doelman was kansloos op zijn inzet. Het sprankje hoop verdween echter weer net zo snel als dat die op kwam. Amper twee minuten na de aansluiter lag nummer drie achter de kansloze Flier. De doelman was terecht woest over het apathische gedoe voor zijn neus, hoe was het mogelijk dat Davina zo maar weer vrij in de zestien stond? Gradus Hempenius voorzag het super kwartier van Excelsior van een kroontje door in de 78e minuut met veel gevoel de bal over Flier te liften.
Meer doelpunten vielen er niet, de vijf treffers deden de negentig minuten eigenlijk al te veel geweld aan. Het was zoals een Rijssense supporter na afloop opmerkte:, Had Genemuiden de eerste treffer gescoord dan waren wij de bietenbrug op gegaan’. Zover kwam het dus niet. Voor Sportclub lijkt de competitie uit te doven als een nachtkaars. Te hopen is dat de batterijen nog opgeladen kunnen worden voor het bekerduel tegen ONS (en verder?) en het competitierestant. Het goede seizoen tot nu toe, verdient een goed eind.
Excelsior ’31 – SC Genemuiden 4-1 (0-0)
Score verloop: 59. Niek Davina 1-0, 63. Robert Wilens 2-0, 72. Patrick Lip 2-1, 74. Niek Davina 3-1, 77. Gradus Hempenius 4-1
Toeschouwers: 550
Scheidsrechter: B.H. Huizinga
Gele kaart: 8. Nigel Michels, 28. Niek Davina, (Excelsior ’31), 49. Erik Rotman, 50. Anne van der Kolk (SC Genemuiden).
Opstelling Excelsior ’31: Arjan Kok, Michel Gerritsen Mulkes, John Lubbers, Andreas David, Jan Borghuis, Dennis Rosink (55. Gerald ten Hove), Amanuel Isa, Niek Davina (82. Kevin Winkelhuis), Nigel Michels, Gradus Hempenius (88. Bunyamin Özkök) en Robert Wilens.
Opstelling SC Genemuiden:Albert Flier, Arjen Netjes, Rainier Resokario, Arjan Kolk, Erik Rotman, Robert Boes (76. Sijmen Jansen), Anne van der Kolk (72. Berry Halfwerk),Patrick Lip, Herman van Dijk, Martijn Jansen (86. Freek van den Berg) en Siebren Visscher.
