SC Genemuiden – ONS Boso Sneek 2-3
Hoeveel pijn kun je jezelf aandoen?
Nog lang zal het thuisduel tegen ONS na-spoken door de hoofden van de Genemuider spelers. Zo kort bij een punt, zo veel recht nog zelfs meer. Maar, als voor het laatst het balletje rolt in het fluitje van (de overigens goed leidende) arbiter Bronsvoort, zinkt Groen-wit naar de grond, het is “niets” geworden. Dat niets is dan ook weer betrekkelijk. Als de rook uit en om het hoofd is verdwenen, de blik weer helder staat, dan kan terug worden gezien op de gecreëerde mogelijkheden, de durf en het bij vlagen goede spel. Iets waar aan vast gehouden kan en mag worden. Feit is wel dat het spel pas beter werd toen Genemuiden “verplicht” werd meer initiatief te nemen. Toen werd duidelijk daar toch wel de potentie van de thuisploeg ligt. Punt van zorg is dan weer dat er wel erg veel mogelijkheden bleven liggen.
De thuisploeg zal vast met goede (scherpte) bedoelingen aan de start van het duel verschenen zijn. Uit de eerste de beste, overigens fraai opgezette, aanval van de gasten ging het echter al mis. Een korte combinatie en een steekbal van Bosch op Rolf Dijk en Genemuiden was het oog in de verdediging al kwijt. De afwerking van Dijk was koel en zakelijk. Een dreun van jewelste voor Genemuiden, weg tactiek? Sportclub schudde een keer met het hoofd, rechtte de rug en beet meteen weer van zich af. De eerste de beste aanval na de treffer, al werd deze in twee fases uitgevoerd, leverde meteen weer de gelijkmaker op. Het eerste gevaar leek nog te kunnen worden geneutraliseerd. Netjes kreeg echter de gelegenheid om de bal vanaf de achterlijn bij de 2e paal te leggen. De inkomende Korf plaatste zijn hoofd vol tegen de bal waardoor Landlust kansloos was.
Na de opwinding van de eerste minuten liet ONS de thuisploeg een beetje komen en wachtte geduldig op de uitbraak. De fysiek sterkere Friezen hadden het gevoel dat, door hun grotere duelkracht, het een kwestie van tijd zou zijn dat de kansjes zouden komen uit de omschakeling. En, Genemuiden tuinde er in, er was toen amper een kwartier gespeeld. De thuisclub probeerde in de Sneker defensie druk op de bal te houden. Met drie man sterk werd getracht de bal af te jagen, onder die drie de doorjagende verdediger Netjes. De drie liepen elkaar half in de weg, meteen volgde de diepe bal over de linker flank. Bremmer anticipeerde te laat, Ryan van Lente trachtte nog de ruimte dicht te lopen maar ook hij kwam te laat. Roosenburg bleek sneller en ook nog zeer rustig en doeltreffend, met een fraaie, harde, schuiver liet hij Flier kansloos.
Niet lang daarna kreeg Genemuiden nog een tik te verwerken. Tijdens de uitvoering van een hoekschop kreeg e opspringende Bremmer een licht duwtje in de rug, volledig in onbalans kwam hij verkeerd terecht. Op de brancard verdween hij van het veld richting huisartsenpost, de ziekenboeg van Genemuiden nog voller maken dan die al is. Genemuiden rechtte opnieuw de rug en zette de Snekers onder druk, uit de kansen die volgenden bleef de stand op het scorebord ongewijzigd. Zo wisten Ties, Lip en Rotman de bal niet achter Landlust te krijgen. Aan de andere kant profiteerde ONS bijna van een foutieve inspeelpass in de Sportclub defensie. Op slag van rust kreeg Genemuiden alsnog waar het wel een beetje recht op had, de gelijkmaker. Een vrije trap, op zo’n twintig meter van het doel van Landlust werd door Rotman hard onder de lat geschoten.
In de tweede helft pakte Genemuiden de zaken nog energieker aan, het gevoel dat er meer in zat werd vertaald naar daden. Al snel na de hervatting was daar de eerste mogelijkheid, Ties ontving de bal op de linkerflank, trok naar binnen en haalde vol uit, tot opluchting van alle Snekers spatte de bal op de paal uiteen. Niet lang nadien was er de mogelijkheid voor Eenkhoorn uit een pass van Lip. Eenkhoorn kreeg zijn gedachte niet in de bal. Dat lukte ook Korf niet met het hoofd, op een pass van Rotman. Tussendoor nog een keer een “uitknijper” van Sneek zonder gevolgen. Met nog een dik kwartier ontstond er een moment van glorie voor Landlust, met een sublieme redding tikte hij een, tegendraads, geplaatste schuiver van Korf langs de paal. Uit de daarop volgende hoekschop werd de doelman wel verslagen. De bal viel ruim over de doelman op het hoofd van de doeltreffend koppende Resokario. Het doelpunt kende echter geen genade in de ogen van arbiter Bronsvoort. De doelman zou gehinderd zijn, beelden (achteraf bezien) laten drie Snekers rond de doelman zien en een (afblokkend?) Genemuider tricot. In de willekeur van de arbiters worden 90 % van deze treffers toegekend, in Engeland zou er niet eens over gezeurd zijn. Feit is dat de stand voorlopig op 2-2 bleef staan. Niet lang na deze domper leek invaller Gonzalez Genemuiden nog verder in het verdriet te kunnen storten. Zijn besluit was daarvoor echter te mager. Direct hier op kreeg Ties opnieuw een grote mogelijkheid. Op de hoek van het vijfmeter gebied nam hij de bal, geheel vrijstaand, vol op de slof. De bal kreeg teveel lift mee en verdween hoog over het doel.
De wedstrijd liep op zijn end, ONS leek genoegen te nemen met een punt maar kreeg opeens een buitenkansje. Uit een aanval zonder potentie peurde men een, op het oog 100% buit. De bal werd in de zestien doorgekopt, in Van der Zee ’s omhaal zat geen kracht en geen snelheid maar wel een curve die de achter hem staande Netjes nooit kon zien. Netjes trok zijn hand nog weg maar was te laat, de bal toucheerde de arm en verdween op de stip. Van der Zee belastte zich met het karwij, hij stuurde Flier de verkeerde hoek in, maar ook de bal ver langs de paal. Genemuiden haalde opgelucht adem. Niet lang daarna uitte Gonzales zijn frustraties op Tissingh. De Genemuiden verdediger trok met de bal aan de voet ten aanval. De Sneker aanvaller tikte hem, van achteren, vol op de voet zonder intentie de bal te spelen. Bronsvoort was ook nu gedecideerd, rood!
Sneek nam nu helemaal genoegen meer met een punt, had Genemuiden dit wel moeten doen? De extra tijd was al ingegaan. De drie punten lonkten meer dan het zakelijk puntje. Genemuiden kreeg er zelfs nog de mogelijkheden voor. Zo tikte Lip in, kansrijke positie, nipt over. En opeens ging het alsnog mis. De bal viel in de Genemuider defensie. Tissingh en Rotman waren er bij voor de oplossing. Op het moment van onderlinge afstemming maakte Rotman de keus voor de kopbal terug op Flier voor de snelle druk naar voren. Het werd een kopbal zonder macht. De sterk spelende Roosenburg had dit blijkbaar voorvoeld want hij was de stoorzender in het duet van de verdedigers. Roosenburg pikte de bal op en joeg het “leer” koel langs Flier. In de seconden die restten ontstonden toch nog mogelijkheden voor de thuisclub, zo knalde doelman Flier, uit een vrije trap van Rotman, in kansrijke positie over. In de allerlaatste stuiptrekking van het duel werd zelfs nog een kopbal van Ties van de lijn gewerkt na een voorzet van Netjes.
SC Genemuiden – ONS BOSO Sneek 2-3 (2-2).
Score verloop: 4. Rolf van Dijk 0-1, 6. Tjeerd Korf 1-1, 15. Martijn Roosenburg 1-2, 45. Erik Rotman 2-2, 90+3. Martijn Roosenburg 2-3.
Gele kaart: 39. Philip Ties, 85. Ryan van Lente, 86. Erik Rotman, 88. Albert Flier (SC Genemuiden), 44. Martijn Roosenburg, 60. Arnold Herder, (ONS BOSO Sneek)
Rode Kaart: 89. Cutrick Gonzales (ONS BOSO Sneek).
Toeschouwers: 750
Scheidsrechter (s): Dhr. W.H. Bronsvoort, Ass. Dhr. M.G.H. Spijkerman, Ass. Mevr. J.N.M. Bakker, 4e Official: Dhr. J.S. Boringa.
Opstelling SC Genemuiden: Albert Flier, Erik Rotman, Ryan van Lente, Jasper Bremmer (25. Rainier Resokario), Gieljan Tissingh, Arjen Netjes, Anne van der Kolk (80. Siebren Visscher), Patrick Lip, Philip Ties, Sijmon Eenkhoorn (75. Jacco Riemens), Tjeerd Korf.
Opstelling ONS BOSO Sneek: Ivan Landlust, Gustavo van der Veen, Arnold Herder, Chris de Wagt, Jurjen Bosch (75. Roelof Strikwerda), Age Wim van der Zee, Rolf Dijk (60. Cutrick Gonzales), Klaas de Vries, Jacob Noordmans, Martijn Roosenburg, Danny Kampstra (74. Rodi de Boer).
Klik hier voor de foto’s van Benny Breman
Klik hier voor de foto’s van Helmich Lubberts
Klik hier voor de foto’s van Jannes van den Berg
Video : Jan Pol
Video : Sportclub TV