Sportclub stelt teleur in thuisduel!
2-2 tegen VVOG.
Het wil nog niet echt vlotten met SC Genemuiden, ook in de thuiswedstrijd tegen VVOG was het alles behalve overtuigend. Bij vlagen liet SC Genemuiden zien dat de potentie er is. Maar ook bracht twijfel de verkeerde keuzes. In die periode van die verkeerde keuze vertoonde het spel de directheid van een polderende politicus. Om een tegenstander echt in verlegenheid te willen en kunnen brengen is toch echt iets meer nodig dan ballen masseren in plaats van raken. Sportclub speelde ook zaterdag, bij een voorsprong, dus zonder de overtuiging de voorsprong uit te kunnen bouwen. Overtuiging die er wel weer was als er (weer) gejaagd werd op een voorsprong.
Sportclub verloor dus tegen VVOG 2 punten van zichzelf. Wellicht dat de absentie van Mike van der Kooy ook gevoeld werd. De centrale verdediger heeft zich bij SC Genemuiden al snel als een zeer belangrijke speler gemanifesteerd. Ziekte streepte hem van het wedstrijdformulier, Gieljan Tissingh zakte hierdoor een plaatsje terug naar het hart van de defensie. Hij deed dat met verve, slechts eenmaal glipte er iemand door dit hart. Voor Sportclub was het jammer dat dit de scherpe Jeremy de Graaf was, hij verzilverde daarmee wel het enige echte wapenfeit van de gasten in de eerste helft. Zijn treffer was de gelijkmaker op de eerdere treffer van Anne van der Kolk, hij had Genemuiden op voorsprong gezet na een fraaie flankbal. Genemuiden verzuimde na die voorsprong om VVOG verder in de problemen te helpen. Anne van der Kolk, Martijn Jansen en Siebren Visscher hadden er de mogelijkheid toe.
Sportclub leek ook niet echt diep te hoeven gaan, de gasten lieten namelijk niet zien er iets te van willen maken. Pas halverwege de eerste heft kwam, bij verrassing, dat ene kansje voor De Graaf, randje buitenspel, dat wel, maar Netjes was blijven hangen. De Graaf benutte dit buitenkansje bekwaam. Vlak voor het moment dat Arbiter Luinge door zijn enkel ging (26e minuut), kwam VVOG ook nog een keer tot een schot (ruim naast) van Wilko Braam, verontrusten deed dit dus niemand.
Het uitvallen van Luinge knipte de eerste helft in tweeën met en zeer ruime tussenpoos. De onderbreking duurde zo’n 35 minuten, toeschouwer / arbiter Jeroen de Groot nam de Fluit over. De gedwongen pauze werd door Genemuiden benut door wat puntjes op de i te zetten. VVOG vond alles wel best. Na de hervatting kreeg Genemuiden meteen weer kansen, die van Siebren Visscher had er “in” gemogen. Toch kwam de voorsprong voor Genemuiden nog voor de reguliere rust. Doelman Koornberg was even de weg kwijt en grabbelde, net buiten de zestien, alsnog naar het leer. De arbiter zag het maar hield de kaarten op zak en liet het bij een vrije trap. De doelman redde op de pegel van Rotman, Korf pikte de bal op en bracht die weer voor. Jacco Riemens liet Koornberg nu wel kansloos op zijn kopbal.
Gezien de apathie die VVOG ook in de tweede helft aan de dag legde leek Genemuiden het niet echt moeilijk meer te krijgen. De gasten toonden ook bij de achterstand niet echt drang naar voren. Genemuiden neutraliseerde bijna alle “gevaar” ruim van te voren. Het gemak hierin kreeg echter ook een negatievere lading voor Sportclub. Het heilige moeten leek niet meer nodig waardoor er weer twijfel ontstond. Twijfel die het tempo drukte en onzuiverheden in de hand werkte. Toch creëerde Sportclub kansen, behoorlijk veel zelfs. Maar VVOG lukte het het doel verder schoon te houden. Dit gebeurde soms met kunst en vliegwerk maar soms ook onbekommerd. Dit kon omdat Genemuiden niet “puntig” meer overkwam. Corner op corner ook, kreeg VVOG te verwerken, deze bleven ook rendementloos voor Sportclub, hoe kortbij de treffer ook leek.
Hoe is het mogelijk dat Genemuiden dan toch 2 punten verloor? Simpel een uitbraak zonder potentie leverde een treffer op voor Bruinier. Even was er niemand kort op de doelpuntenmaker, even was er die vrijheid. Het schot was niet echt hard of zuiver maar kreeg onderweg een onbedoelde curve mee die Flier kansloos liet. De Genemuider goalie had bij 90 minuten bijna niets te doen maar moest wel 2x vissen. In het resterende kwartier probeerde Genemuiden wel weer orde op zaken te stellen, angst om nog een keer verslagen te worden door het toeval speelde het team echter nu ook parten. De zege bleef daarom definitief uit beeld.
