Het waren de laatste algemene beschouwingen van de zittende raad en college, en dat was goed te merken. De verkiezingscampagne lijkt officieus begonnen. Partijen lieten zich scherp uit, presenteerden ambitieuze plannen en richtten hun pijlen nadrukkelijk op elkaar. Het woord ‘verkiezingsretoriek’ viel niet voor niks.

De raadsvoorstellen op tafel gingen over de zomernota 2025 en de kadernota 2026. Financieel staat de gemeente er prima voor (hoewel er wel problemen in de toekomst opdoemen), dus grepen de fracties hun kans om duidelijk stelling te nemen en hun eigen accenten te benadrukken. Eensgezind waren ze over het nijpende woningtekort: daar móét echt iets aan gebeuren. Maar over de mogelijke oplossingen liepen de meningen uiteraard uiteen. Zo ging het onder andere over het hofjesconcept en sociale woningbouw, zodat er meer voor ‘eigen inwoners’ gebouwd kan worden. Meerdere partijen riepen op om naar behoefte te bouwen. Volgens partijen als BGZ en CDA is er de afgelopen periode echter te weinig gedaan op dit gebied. Tegelijkertijd vormen problemen als stikstof, netcongestie en het gebrek aan geschikte locaties grote obstakels.

CDA haalt uit, maar krijgt de klappen terug

Ook de verdeling van woningen naar ‘eigen inwoners’ kwam bij alle partijen aan bod. Volgens de PvdA verliep dat prima, terwijl andere partijen vonden dat er te weinig woningen naar eigen inwoners gingen. Iedereen onderschreef in ieder geval het belang en prioriteit ervan.

De BGZ-fractie miste op meerdere dossiers, maar ook op woningbouw, een duidelijke afronding. Er werd wel gestart, maar de finish ontbrak. De partij riep op tot meer creativiteit en vaart. BGZ sloot haar spreektijd poëtisch af: “Stel dat alle kansen je eigen probleem zouden zijn? Zeker weten dat we ze dan willen oplossen, dat we dan zullen finishen.”

Harder van leer trok het CDA, dat hoog van de toren blies en het college en de raad een gebrek aan urgentie en creativiteit verweet op het gebied van woningbouw. Dat kwam de partij op veel kritiek te staan. Wethouder Slingerland vroeg zich af waar de moties van het CDA de afgelopen periode dan waren gebleven. Andere partijen vroegen waar hun oplossingen lagen. “Makkelijk roepen,” aldus de andere partijen. Bovendien verweet de SGP het CDA te blijven hangen in visies.

Politieke confrontaties: campagne tussen de regels door

Zelden werd het debat de afgelopen periode op zo’n scherpe toon gevoerd, als tijdens de afgelopen gemeenteraadsvergadering. Tijdens het debat vlogen de onderlinge prikken over en weer. De VVD vroeg de SGP of kerk en staat volgens hen gescheiden moesten zijn, verwijzend naar de regelmatige Bijbelcitaten in hun bijdrage, wat vooral vragen naar de bekende weg is. CU pleitte voor gratis bibliotheekabonnementen, iets wat jaarlijks een half miljoen euro kost, dit was dan weer een ‘gratis bier’-idee. BGZ en VVD bepleitten een jeugdhonk in Hasselt, maar het bleef onduidelijk hoe en waar dat zou moeten komen. De PvdA zag graag af en toe een regenboogvlag wapperen aan het gemeentehuis, wat dan weer op bezwaar stuitte van de SGP.

Zo stond de avond vol met sympathieke ideeën en benoemde problemen in de gemeente, waarbij partijen elkaar stevig bevroegen. Wat echter vaak ontbrak, waren concrete oplossingen en goed doordachte plannen. Niet voor niets viel het woord ‘verkiezingsretoriek’.

Milieu en sociale thema’s blijven belangrijk

Naast woningbouw waren ook het sociaal domein en duurzaamheid belangrijke onderwerpen. Meerdere partijen wezen op de toenemende druk op jeugdzorg, Wmo en het armoedebeleid, waarbij vooral de oplopende kosten en hulpvragen werden benoemd. De CU sprak over de noodzaak van ‘creatieve oplossingen binnen krappe kaders’, terwijl de PvdA aandrong op ruimhartigheid, vooral richting inwoners met een smalle beurs. De partij vroeg ook nadrukkelijk aandacht voor de verduurzaming van woningen voor deze doelgroep. “Investeren loont, want als je niets doet, wordt het alleen maar duurder.”

De VVD waarschuwde juist voor ‘beloftepolitiek’ en benadrukte dat het Rijk zich steeds vaker terugtrekt, terwijl gemeenten de uitvoering nauwelijks aankunnen. BGZ stelde dat minima vaak tussen wal en schip vallen, bijvoorbeeld bij het verduurzamen van woningen, en pleitte voor meer maatwerk en lokale slagkracht. De algemene teneur: de problemen zijn urgent, maar de middelen beperkt, dat vraagt om scherpe keuzes en bestuurlijke moed.

SGP-motie over fietspad zorgt voor frictie

Een opvallend moment was de motie van de SGP om een fietspad aan te leggen over de dijk langs het Zwartemeer. De partij diende deze motie bewust in zonder voorafgaand overleg met coalitiegenoten of andere partijen. Dit leidde tot irritatie, al werd de motie door iedereen als ‘sympathiek’ bestempeld. De SGP verklaarde dat ze expres vooraf niets had gedeeld om zo vaart in het proces te houden. Dat lukte echter totaal niet: de partij hield de motie zelf aan, waardoor deze pas na het zomerreces weer aan bod komt.

De verkiezingen zijn pas in maart 2026, maar in de raadszaal zijn de eerste klappen uitgedeeld. Partijen profileren zich scherper, leggen nadrukken en zoeken de confrontatie. Of het nu over woningen, waarden, het sociaal domein of duurzaamheid gaat – de campagne lijkt begonnen.