Drie jaar geleden heeft Aline Mateboer, destijds fotograaf bij Geallemuun.nl een interview gehad met Pascal Eenkhoorn.
Aline is onlangs verhuisd naar Frankrijk, maar berichte de redactie van Breman.net met de vraag om het artikel nog een keer te plaatsen, nu Pascal zo mooi als 2e in de etappe van de Tour de France over de streep kwam.
04-07-2020
Hoe ben je in de wielrennerij terecht gekomen?
M’n vader schaatste veel en ik ben daar als kind ook mee begonnen. Daarnaast ben ik gaan skeeleren bij STG. De meeste mensen die schaatsen en skeeleren gaan in de winter fietsen, dus dat deed ik ook. Ik vond het zo leuk om te doen dat ik helemaal overgestapt ben naar het fietsen.
Hoe lang ben je professional
Inmiddels is dit al weer m’n derde jaar.
Op welke leeftijd kwam de wens om ooit professioneel wielrenner te worden?
Die wens had ik al heel jong, toen ik een jaar of tien was droomde ik daar al van. Die droom is eigenlijk nooit over gegaan en toen ik een jaar of zeventien was werd die droom ook steeds een beetje realistischer. Iedereen heeft als kind wel van die dromen, veel jongens willen graag prof voetballer worden, bij mij was dat dus wielrennen.
Hoe ben je bij je huidige team Jumbo terecht gekomen?
Ik zat eerst bij BMC, dit is een opleidingsploeg en via het managementbureau ben ik gescout. Jumbo is natuurlijk een Nederlands team en zij kijken daarom ook heel veel in Nederland naar goede wielrenners. Ze hebben met mij contact opgenomen en zo is het balletje gaan rollen en nu heb ik een contract.
Wat is de grootste uitdaging in jouw sport?
Iedere keer weer beter worden. Na iedere training en wedstrijd weer evalueren, wat is er goed gegaan, wat is er minder goed gegaan en steeds blijven werken aan verbetering.
Kun je vertellen wat de sport op dit niveau inhoudt, bijvoorbeeld hoe vaak train je, wat moet je ervoor doen en wat ervoor laten?
Het is een duursport, wat betekent dat je beter wordt naarmate je wat ouder wordt. Een voetballer bijvoorbeeld is vaak al op jonge leeftijd heel goed en naarmate ze ouder worden, wordt het weer minder.
Ik heb een strak schema maar voor mij is dat eigenlijk normaal, daar ben ik mee opgegroeid. Ik train iedere dag. Het verschilt wel eens per dag, maar ik train in ieder geval tussen de 20 en de 25 uur per week en dan meestal ook zeven dagen in de week. Na de training is je dag niet voorbij, je moet bijvoorbeeld genoeg rust pakken, goed met je voeding bezig zijn, anders kun je niet dag na dag de training volhouden.
Het is natuurlijk totaal anders dan een kantoorbaan. Als je dan thuiskomt, dan is je werk ook klaar en ben je er over het algemeen niet meer mee bezig. Je neemt een biertje of een glas wijn, je gaat wat eten, misschien nog naar de sportschool of je spreekt af met vrienden.
Dat gaat bij ons niet, want als je sport je werk is, dan hoort daar dus ook een strak voedings- en rustpatroon bij. Je kunt niet iedere dag een biertje of een wijntje drinken en naast fietsen beoefen ik dan ook geen andere sport.
Dat is wel de grootste opoffering, dat je niet zo maar met vrienden kunt gaan stappen bijvoorbeeld, je moet altijd rekening houden met je dieet, je rustperiodes etc.
Ik word daar in gecoacht, de training en de voeding, dat wordt allemaal door een coach voor mij op maat gepland. De rust moet je zelf inbouwen.
In aanloop naar een wedstrijd, doe je dan nog speciale dingen of juist niet?
Nee eigenlijk niet. Ik heb ook geen ritueel of ben bijgelovig. Ik train gewoon naar een wedstrijd toe om daar te kunnen pieken, maar ik doe geen speciale dingen voor een wedstrijd.
De dag voor de wedstrijd is meestal een rustdag en je hebt natuurlijk ook vaak reisdagen vooraf aan een wedstrijd. De dag na een wedstrijd kan ook een rustdag c.q. reisdag zijn of een rustige trainingsdag. Dat hangt er een beetje vanaf wat voor wedstrijd het is geweest.
Ik rijd zo’n 60 à 70 wedstrijden per jaar. Je hebt ook wel eens een week lang iedere dag een wedstrijd en dan tikt het snel aan.
Waar zijn die wedstrijden?
In Nederland rijd ik bijna geen wedstrijden, wel veel in Spanje, Frankrijk, Italië en België. Ook gaan we één keer per jaar naar China en ik ben ook al eens in Utah, Amerika geweest.
Wat is jouw sterke kant?
Ik ben beter in de klassiekers en ben geen hele goede klimmer, dat is niet mijn sterkste kant.
Hoe belangrijk is winnen voor jou?
Ja, daar gaat het om natuurlijk, dat is wel het belangrijkste en daar doe je het voor.
Het liefst win je altijd zelf, maar als een ploeggenoot wint is dat ook belangrijk. Het is je werk en als jij op dat moment niet zelf kunt winnen dan moet je het aan een ploeggenoot overlaten.
Het is een beetje een combinatie van teamsport en individuele sport. Eén voor allen, allen voor één.
Wie is volgens jou de beste wielrenner ooit?
Oei, dat vind ik moeilijk. Er zijn natuurlijk heel veel goede wielrenners geweest en iedere wielrenner heeft zijn eigen specialiteit. Je kunt Eddy Merckx wel de beste wielrenner ooit noemen en hij was ook heel erg goed, maar daarna zijn er nog heel veel anderen gekomen, die minstens net zo goed waren.
Je kunt alle wielrenners niet over één kam scheren, want wat is moeilijker, een grote ronde winnen of een klassieker, ik vind dat appels met peren vergelijken.
Wat is de mooiste wedstrijd in jouw ogen?
Ook dat vind ik lastig maar voor mij is eigenlijk de Amstel Gold Race wel de mooiste, de omgeving is mooi en de hele wedstrijd is gewoon mooi.
Wat heeft de corona crisis voor invloed op de wielrennerij?
Tja, er zijn een tijdje geen wedstrijden net als bij iedere andere sport. Wat het voor gevolgen heeft weten we nog niet echt. In principe gaan de wedstrijden volgende maand weer beginnen, maar dat is ook nog steeds onzeker net als alles onzeker is.
Mijn eerste wedstrijd zou dan Burgos in Noord-Spanje zijn. Spanje is wel lastig want het is veel klimmen en ik vertelde net al dat klimmen niet mijn sterkste kant is.
Er zijn dus nu geen wedstrijden, hoe blijf je nu in vorm, train je alleen maar, want wedstrijdritme is toch heel belangrijk?
Met trainen kun je wel heel veel, maar het is niet hetzelfde als een wedstrijd, waarbij ook spanning en adrenaline om de hoek komen kijken. Maar dat heeft iedereen natuurlijk, we zitten allemaal in het zelfde schuitje.
Ik train meestal alleen en af en toe met een ploeggenoot. Iedereen woont op een andere plek en afspreken om met elkaar te trainen wordt dan een beetje moeilijk.
Je kunt dus ook gewoon wonen waar je wilt en als een ploeggenoot toevallig dichterbij woont, kun je samen trainen.
Hoe ziet een gemiddelde week eruit?
Nou, dat is best wel saai, iedere dag trainen, soms een rustdag waarop ik een uurtje ga fietsen of ook helemaal niks doe. Normaal start ik de dag rustig op, neem ontbijt en dan van 10.00 tot 14.00 uur ga ik trainen, daarna lunchen en ’s middags misschien een beetje gamen of dingetjes op mijn laptop doen. ’s Avonds meestal gewoon tv kijken, een filmpje of een serie kijken.
Je hebt natuurlijk met tegenslagen te maken, hoe ga je daarmee om en hoe pep je jezelf weer op?
Ik kan goed met tegenslagen omgaan, ik train hard en als het dan een keer niet zo gaat zoals ik me had voorgesteld dan is dat soms even slikken, maar ik kan mezelf daarna weer goed oppeppen. Ik ben ook altijd positief ingesteld, dat helpt ook, ik ga eigenlijk nooit bij de pakken neerzitten.
Wat zijn je ambities?
Ik wil natuurlijk graag steeds meer wedstrijden winnen. Ook hoop ik wel dat ik ooit nog eens de Tour de France kan rijden. Als ik in een andere ploeg had gezeten, dan was die kans nu al wel heel groot geweest. Jumbo is een grote ploeg en één van de beste ploegen van de wereld met heel veel potentieel, dus ze hebben een hele grote vijver om in te vissen. Maar ik wil heel graag naar dat niveau toe groeien.
De renners die de tour rijden zijn ook allemaal al wat ouder, tweede helft twintig en zelfs nog ouder, dus ik heb nog een paar jaar om daar naar toe te trainen.
Welke sport zou je beoefenen als je geen wielrenner was geworden
Misschien schaatsen omdat dat wel in de lijn ligt, maar of ik daar mee door was gegaan en op een hoog niveau was gekomen, dat is maar de vraag.
Je maakt ongetwijfeld bijzondere dingen mee, heb je een leuke anekdote
We maken best heel veel bijzondere dingen mee, we waren een keer met de ploeg in Hong Kong en moesten naar een hotel in China. We gingen met bussen en er werd gezegd dat het zo’n drie uur rijden was naar het hotel. De chauffeur dacht slim te zijn en wilde een snellere weg binnendoor nemen. Uiteindelijk zijn we heel lang, wel zo’n 8 à 9 uur, onderweg geweest.
En als je met Wout (Van Aert) aan het fietsen bent, wordt je soms gewoon door mensen van de fiets geplukt en willen ze met je op de foto. Wout is heel erg bekend, vooral in België en hij kan eigenlijk niet onopgemerkt over straat. Dat zijn wel leuke dingen.
Je bent natuurlijk veel onderweg, hoe gaat het thuisfront daarmee om?
Mijn vriendin gaat bijna nooit mee naar wedstrijden in het buitenland. In België en Nederland kan dat wel en gaat ze ook wel mee. Ze weet dat het wielrennen op de eerste plaats komt en kan daar goed mee omgaan. Maar als ik thuis ben, dan ben ik ook thuis en niet met m’n werk bezig en hebben we alle tijd voor elkaar.
Wat zijn de mooie kanten aan jouw sport en wat de minder leuke?
Wat mij betreft zijn er alleen maar leuke kanten aan de sport, bijvoorbeeld de voldoening na de training en na een goede wedstrijd en je hebt, ondanks het vele trainen, ook veel vrijheid.
Minder leuk zijn natuurlijk als je te kampen krijgt met blessures.
Kun je hoogtepunten uit je carrière tot nu toe benoemen?
Ik heb nu twee profoverwinningen en een ploegtijdrit overwinning, dat waren echt wel hoogtepunten.
Wat betekenen normen en waarden voor je?
Ik vind dat iedereen elkaar moet respecteren, zowel in de sportwereld als daarbuiten. Je kunt van mening verschillen en soms ook wel eens woorden of zelfs ruzie hebben tijdens een wedstrijd, maar daarna is het weer vergeven en vergeten. Meestal gebeurt dat in de hitte van de strijd. Maar het is wel belangrijk dat je elkaar geen dingen nadraagt en eerlijk bent.
Met wie zou je een dagje willen ruilen?
Eigenlijk met niemand.
Heb je een rolmodel of iemand die je bijzonder respecteert?
Nee, ook niet. Er zijn wel een aantal wielrenners waar ik respect voor heb, maar niemand in het bijzonder.
Je bent geboren en getogen in Genemuiden, vertel eens iets over je jeugd, wat voor kind was je bijvoorbeeld?
Ik ben 23 jaar geleden geboren ben in het ziekenhuis in Zwolle, maar ik ben wel een echte Genemuidiger. Ik heb twee zusjes en was een vrij normaal kind, maar wel echt een jongen. Ik deed van jongs af aan al aan sport en was daar ook altijd serieus mee bezig. Ik was niet echt een uitgaanstype en haalde geen nachten door. Ik was altijd al veel thuis en omdat ik al vroeg met de sport bezig was kwam dat wel goed uit. Het was voor mij ook geen opoffering.
Ik heb op de Ichtus school in Genemuiden gezeten en daarna het Ichtus college in IJsselmuiden en Kampen en daar m’n HAVO-opleiding afgerond. Daarna ben ik gestopt met school en gelijk in de wielersport terecht gekomen. Ik wist trouwens ook niet zo goed wat ik voor opleiding zou moeten kiezen. En als ik al een opleiding was gaan doen, dan had ik me niet zo goed kunnen concentreren op het wielrennen, dat gaat niet samen.
Waar woon je op dit moment?
Ik woon samen met Manon in België, vlak over de grens bij Maastricht in Riemst. Ik kan daar beter fietsen, het heeft gewoon wat meer voordelen voor een wielrenner. Manon fietst ook en we gaan ook regelmatig samen op pad.
Wie kookt er bij jullie thuis
Meestal Manon, ik kan wel koken, maar zij vindt koken heel leuk. Ze doet een opleiding voor diëtiste, dus dat komt ook goed van pas.
Wat is je lievelingseten en wat lust je absoluut niet?Eigenlijk lust ik alles wel, maar witlof en asperges bijvoorbeeld, daar heb ik niet zo veel mee. De Italiaanse keuken vind ik wel lekker.
Drink je liever koffie of thee, bier of wijn?
Ik drink alles wel, ’s ochtend neem ik altijd koffie (één kopje per dag) en ’s avonds thee. Een biertje of een 0.0% biertje drink ik ook wel eens als het warm is en heel af en toe ook wel eens een glaasje wijn.
Wat doe je om te ontspannen en wat voor hobby’s en eventueel andere sporten beoefen je?
Ik beoefen geen andere sporten. De laatste tijd heb ik wat vaker gevist, gamen vind ik ook leuk en filmpjes kijken. Ik kan niet zo heel veel inspannende dingen doen naast het fietsen.
Waar ga je naar toe op vakantie
Dat verschilt, dit jaar gaan we nergens heen. Vorig jaar hebben we een strandvakantie gedaan op Curacao en hebben het hele eiland bezichtigd. Maar we willen ook wel eens naar een land met een kouder klimaat. Ik ben ook niet iemand die de hele dag op het strand kan liggen en wil wel graag wat dingetjes doen en bekijken. Maar iedere dag op stap gaat ook niet, ik moet toch proberen die rust een beetje houden.
Naar welke muziek luister je graag?
Meestal top 40 of gewoon radio 538, ik heb geen speciaal genre waar ik graag naar luister. Als ik alleen fiets luister ik vrijwel altijd naar muziek.
Wat baart je zorgen in deze wereld
Eigenlijk niks. Natuurlijk volg ik het nieuws wel en er gebeuren ook zeker dingen waar ik mijn vraagtekens bij heb, maar het zijn allemaal dingen waar ik persoonlijk geen invloed op heb en ik wil me liever concentreren op mijn carrière.
Ik voel me erg thuis in België en ik erger me soms wel heel aan alle wetjes en regeltjes in Nederland, dat is in België een heel stuk minder, daar kan heel veel en heb je niet zo veel bemoeienis van anderen.
Wat vind je bijzonder aan de Gaellemunigers
Iedereen kent iedereen en men heeft wel een hechte band met elkaar, dat vind ik dan wel weer bijzonder.
Destijds heeft dit interview gestaan op de website van de overleden Klaas Noordstra (geallemuun.nl)